Pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku powstał plan założenia na Dolnym Śląsku szkoły rolniczej, która dawać miała „naukowe wykształcenie” przygotowujące do zawodu rolnika. Ostatecznie szkoła rolnicza (Landwirtschaftschule) rozpoczęła swoją działalność w 1873 roku w Legnicy, w budynku przy ul. Rycerskiej.

W 1878 roku nauczyciele i uczniowie przenieśli się do nowej siedziby, mieszczącej się przy obecnej ul. Senatorskiej (wówczas Wilhelmstraße). Budynek wzniesiono staraniem Centralnego Związku Rolniczego na Śląsku (Landwirtschaftlichen Zentral-vereins für Schlesien), przy wsparciu śląskich rolników, kosztem 108 tysięcy marek. Powstała budowla w stylu neoklasycznym o rozczłonkowanej trójskrzydłowej bryle, z symetrycznie zakomponowaną fasadą, z wejściem głównym na osi symetrii. Ponad gzymsem, również na osi znajduje się kolista dekoracja wieńcząca elewację, w centrum której umieszczono zegar.

Niestety, ówczesna prasa opisując bądź to uroczystość poświęcenia szkoły, bądź to jubileusz jej dwudziestopięciolecia nie wspomina nic na temat interesującego nas detalu architektonicznego jakim jest zegar.

W latach 60. i 70 XX wieku w budynku mieściła się filia Politechniki Wrocławskiej. Od 1992 roku obiekt jest siedzibą V Liceum Ogólnokształcącego.

Na fasadzie głównej znajduje się zasilany baterią zegar, którego współczesna, stylizowana na dawną, tarcza przesłonięta jest szkłem. Mechanizm i tarcza pierwotnego zegara miały znajdować się w gmachu jeszcze w latach 70., zaginęły podczas przeprowadzanego wówczas kapitalnego remontu budynku.

_{Grażyna Humeńczuk
w: Grażyna Humeńczuk, Marcin Makuch „Śladami legnickich zegarów” Legnica, 2017}